Jeg må indrømme at jeg er mest til de neutrale farver når jeg indretter mit hjem. Det er så hyggeligt og forstyrrer ikke øjet!Og har man masser af puder, tæpper, osv. ser det ikke lige så rodet ud, hvis det hele bliver holdt i hvidt, eller hvide/hør/grålige nuancer. Jeg har prøvet det andet og jeg skulle bare ha´ tæppet lagt pent samman ellers syntes jeg stuen så rodet ud. Lidt syndsyg, jeg ved:-)
Men helt uden om farver kommer man ikke.
Jeg må indrømme at stærke farver forstyrrer mig mere på et billede, end de gør i virkeligheden. Måske er det fordi jeg ikke kigger så tit der op, over køkken vinduet, hvor jeg har disse gamle dåser og kaffikvarn, som var min oldemors.
Jeg elsker de ting jeg har som har været i familien. De har en helt særlig plads i mit hjerte.
I må ha det rigtig godt alle sammen der kigger her ind.
Og tusind tak for jeres søde kommentar, de varmer mit hjerte.
Og af því að ég sé að núna eru einhverjir Íslendingar sem lesa þetta, hef ég ákveðið að skrifa nú eitthvað á mínu ástkæra ylhýra.
Vil byrja á að þakka ykkur fyrir yndisleg komment, það er svo ánægjulegt.
En það sem ofar stendur er að , þó ég sé mest fyrir ljósa hlutlausa liti, þar sem þeir trufla augað minnst. Verður ekki hjá litum komist. Eins og myndin af dósunum að ofan sýnir. En einhverra hluta vegna trufla litirnir mig minna í raunveruleikanum en á mynd. Kannski er það bara af því að ég lít svo sjaldan upp á þessa hillu fyrir ofan eldhúsgluggan, eða að þeir öskra ekki eins á mann í rauninni.
Kaffikvörnina átti langamma í Arnardal, mér þykir sérstaklega vænt um þá hluti sem ég á og hafa verið í eigu fjölskyldunnar.
Hafið það sem allra best og takk fyrir að kíkja í heimsókn.
kveðja Dagný
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar