Et er sikkert man kan ikka ha´for mange kister,
kufferter, kasser og kurver.
Et smukt sted at gemme væk alt det grimme.
Må indrømme jeg har en svaghed for patina, her min farmors gamle kiste.
Eitt er víst, maður á aldrei of mikið af kistum, töskum, kössum og körfum.
Fallegar hirslu til að fela allt það ljóta sem maður á.
Elska fallega slitið dót, hérna gamla kistan hennar ömmu sem í svo mörg ár var neðst í einhverjum bunka úti í skúr af því að enginn sá fegurðina í henni.
Hjá mér fær hún að njóta sín.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar