Krossgötur

Elsker kors i alle form. Den er en god påminder om livets gang, at man ind i mellem skal tage livet i egen hånd og vælge en vej. Om man så har truffet det rigtige valg, kan kun tiden afgøre. Men jeg mener at det er bedre at tage et bevidst valg og så tage konsekvensen af det, end bare at flyde gennem livet uden at have noget som helst at sige om, hvorhen strømmen bærer én.

Í lífinu stöndum við oft á krossgötum. Oftar en ekki erum við ekkert sérlega sæl með það, nema ég sé undartekningin sem sannar regluna, en þó verð ég að segja að það er hollt að standa frammi fyrir vali annað slagið. Það þvingar okkur til þess að taka líf okkar til endurskoðunar og taka meðvitaða ákvörðun. Hvort rétt ákvörðun var/er svo tekin getur einungis tíminn leitt í ljós, en að tvennu illu held ég að það sé betra að velja rangan veg en að vera með stöðuga ákvörðunarfælni og velja bara ekki neitt. Láta lífið bara líða, fljóta stjórnlaust áfram og hafa ekkert um það að segja hvert straumurinn ber mann.
Kannski trúartáknið okkar krossinn geti verið leiðbeinandi tákn fyrir trúleysingja líka ;0)

En gammel fransk kors, gammelt vindue og et par gamle bageform
kan godt udgøre det smukkeste stilleben.

Gamall franskur kross, gamall gluggi og tvö gömul bökunarform.....
í stofuglugganum mínum.