Sider

fredag 15. april 2011

Loppefund

Denne bærplukker sat på en bænk og ventede på mig sidste lørdag da jeg kom lidt sen på den på loppemarked her i den nærmeste skole. Jeg som troede alt var væk, men ikke alt, selvom alle møbler som var noget værd for øjet var væk. Men denne skat, samt nogle brugbare og smukke bøger blev mine. Så jeg kan ikke klage - men siger i stedet, skål! da mange skal nyde et glas rødt eller hvidt i aften og slappe af efter ugen. 
Go´helg
Dagný



 Þessi berjatína sat á bekk og beið mín þolinmóð þegar ég kom heldur sein á flóamarkað í skóla einum hér rétt hjá. Ég hélt að auðvitað væri allt eigulegt farið, það var það svosem, amk sá ég fólk labba í burtu með mjög eigulega hluti, en tómhent fór ég ekki. 

Áður en ég yfirgaf svæðið ákvað ég að fara og kíkja á bækur, ætlaði að sjá hvort einhverjar gamlar nótnabækur væru á svæðinu til að föndra með - en áður en ég vissi af var ég sem dregin að elstu bókunum. Svo dásamlegar - yndisfagrar og slitnar og ja, þessar gæti ég notað. Mig vantar einmitt norsk- enska orðabók, og þessi sem er um 100 ára gömul er mun fallegri en þær nýju, fyrir utan það að þú færð ekki nýja orðabók fyrir 30kr !!

Og þar sem ég er nú í heilsugeiranum fannst mér tilvalið að taka með mér þessi 3 bindi af vår helse sem gefin er út af læknasamtökunum 1934, gaman að lesa hvaða hugmyndir og heilsufarslegar áhyggjur voru í þá daga.


                                                                     
Að lokum vil ég bara segja - SKÁL - föstudagur og margir fá sér eflaust gott glas að rauðu eða hvítu og slaka vel á  eftir vikuna!


Góða helgi
kveðja Dagný


1 kommentar:

  1. Bækurnar!!! Það er svo skemmtilegt að spegla samtímann í bókunum. Það kemur svo sannarlega á óvart hvaða breytingar hafað orðið á 50, 70, 100, 150 árum í viðhorfum og textaframsetningu.
    Í Blómsturkörfunni t.d. - 'sögu handa únglíngum' sem Sigríður Einarsdóttir þýddi úr ensku 1869 og gefin var prestaekknasjóðnum á Íslandi; bók sem ég fékk frá minni tengdamóður og í er svohljóðandi formáli (nb. stafsetn og orðalag bókarinnar): 'Háæruverðugri biskupsfrú, Sigríði Bogadóttur, helga ég söguþýðing þessa. Það er til að votta yður opinberlega elsku- og virðingarfult þakklæti mitt fyrir margreynda trygð yðar þessa þýðingu af enni fyrstu barna-sögu er eg las á ensku. Og er þetta aðalástæðan fyrir því að eg hefi tengt söguna við yðar góða nafn.
    Sú er hin önnur: að mér fanst æskilegt, að eitthvert sýnilegt samband skyldi vera milli ritlings, er gefinn er prestaekknasjóðnum, og þeirra, er þar eiga mestan hlut í máli. Því er það, að eg helga bókina konu hins æðsta prests okkar, Biskupsins. Alt er hér, því miður, af veikleika og vanefnum gjört, það sem til mín kemur og er veikleiki minn og verjuleysi hinn eini skjöldur er eg hefi fyrir mig að bera gegn hinum sterku.
    Bið eg yður nú, Ástkæra Frú, að virða viljann og vorkenna vanmegnið, Yðar einlægri vinkonu
    Sigríði Einarsdóttur'
    Þetta var 1869 - textinn uppskrúfaður - en svo innilegur og sést óvíða í dag. Veit ekki hvort ég myndi nenna að lesa blogg sem væri svo skrúðmælt en 2008 hefði verið farsælla að menn hefðu borið, þó ekki hefði verið nema snefill af þeirri virðingu fyrir öðrum sem þarna er opinberuð.
    Gamlar bækur eins og þessar opinbera margt og vekja hugsun ef grannt er skoðað.
    Kær kveðja úr Suðurhúsum.

    SvarSlett

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...