At your feet

Elska hreinlega þessa liti.
Madonnustytta og krans sem ég gerði á Íslandi.
Ég held maður finni ekki flottari liti en í íslenska mosanum.
Gekk upp á Hengilinn fyrir nokkrum árum og það sem er minnisstæðast...
Er allur mosinn í alveg ótrúlegustu litum. Heilu breiðurnar í grænu, brúnu, gráu já og svörtu.
Næst þegar ég fer til Íslands er planið að fara þangað og stela smá. Held þeir eigi ekki alveg svona flottan mosa hér úti.

Hér skín sólin svo skært og það er vor í lofti. Ég borðaði hádegismatinn minn á svölunum á stuttermakjól og var meira að segja ekki kalt, eins mikil kuldaskræfa og ég er!!!!
Vona að allir eigi góðan dag.
Þúsund þakkir fyrir kommentin, þið sem því nennið...
það yljar að fá feedback.

Dagný

Svineflense og forelskelse!

Ved at blive syg. Orker ingenting. Håber det er en anden influense end svineflensen, men den spreder sig med lysets hastiged her i landet nu for tiden. Datteren har været syg- er på vej nu til det normale. Nu er det mors tur!

Visar her blandt andet en gammel skomager jernsko, jeg købte før i sommer. Blev simpelhen forelsket!

 Ja, jeg ved jeg ikke er helt normal. Men tror jeg har største chansen for forståeles hos  jer interiørbloggere! Andre i mit liv ryster bare på hovedet :-)

Jæja. Þá held ég að svínaflensan hafi hafið innreið sína á heimilið. Ef ekki hún, þá bráðsmitandi önnur flensa. Skvísan búin að vera veik, er á batavegi. En ég finn að ég er á góðri leið með að þurfa að láta í minnipokann fyrir þessum skratta!

Myndin er enn eina ferðina af skápnum hennar langömmu. Á honum má meðal annars sjá gamlan skósmiðs- járnskó sem ég féll algjörlega fyrir fyrr í sumar. Veit vel að ég er ekki alveg venjuleg, en hver vill vera það ;-)

Et lille kig ind i Buffetskabet

Hej I søde som gidder at kigge her ind. 

En lille hilsen med en anden foto fra mit højt elskede bøffetskab. 

Håber I har en fin dag!

Vantar orð í augnablikinu. Get bara notast við gamlar myndir,

 þar sem enn er verið að mála og mála og mála og mála...

hafið það sem best, þið fáuð sem nennið að kíkja hingað inn.

Endurheimti lífið...

( tekst også på dansk lidt længere ned)

í skamma stund amk.

Þegar ég var á gangi um garðinn minn í gær, fann ég eitt túlípanagrey

sem annað hvort vindurinn eða einhver krakka gemlingurinn,

 hafði slitið frá rótum sínum. 

Ég sem er búin að hlakka til í allan vetur að sjá túlípanana mína blómstra.

Inn með hann. Svolítið máttlaus var hann í fyrstu, en er sprunginn út í dag.

Kassinn er hnífaparakassi sem ég keypti úti og er í upprunalegum lit. 

Tók mig smá tíma að verða alveg sátt við hann, 

en hann harmonerar vel við shifon flöskurnar mínar. 

Þar má geyma ýmislegt - eins og sjá má.

Også på dansk, idet lige så mange fra de andre 

nordiske lande besøger min side. 

Tulipanliv redet. 

Jeg vidste der var en grund til at jeg gik en tur i vores fælles have i går. 

Sidste efterår, satte jeg ned nogle løg og har glædet mig hele vinteren til at de kom op. 

Men enten vinden eller nogle uartige børn må have knækket én. 

Så ind med den og i vand, den var lidt lasket i det første...

men i dag stå denu udsprungen og så flot,

synes jeg i hvert fald.

Bestik kassen kan jo rumme lidt af hvert, som i ved.

Var ikke helt så glad for farven i starten, men i dag synes jeg

den harmonerer så fint med mine chifonflasker.

Elsker min lille vandkande fra Flamant.

 De har simpelhen de flotteste glervarer.

Med 7 % bly i som gør udslaget. 

Lyset reflekteres så flot. 

Glaset er også derfra. 

Ha det så godt alle sammen, og tak for I kigger ind. 

Ligeledes tusind tak for jeres kommentar,

de glæder mit hjerte!

Lidt farve bliver det vel altid...

Jeg må indrømme at jeg er mest til de neutrale farver når jeg indretter mit hjem. Det er så hyggeligt og  forstyrrer ikke øjet!

Og har man masser af puder, tæpper, osv. ser det ikke lige så rodet ud, hvis det hele bliver holdt i hvidt, eller hvide/hør/grålige nuancer. Jeg har prøvet det andet og jeg  skulle bare ha´ tæppet lagt pent samman ellers syntes jeg stuen så rodet ud.  Lidt syndsyg, jeg ved:-)

Men helt uden om farver kommer man ikke.

Jeg må indrømme at stærke farver forstyrrer mig mere på et billede, end de gør i virkeligheden.  Måske er det fordi jeg ikke kigger så tit der op, over køkken vinduet,  hvor jeg har disse gamle dåser og kaffikvarn, som var min oldemors. 

Jeg elsker de ting jeg har som har været i familien. De har en helt særlig plads i mit hjerte. 

I må ha det rigtig godt alle sammen der kigger her ind. 

Og tusind tak for jeres søde kommentar, de varmer mit hjerte.

Og af því að ég sé að núna eru einhverjir  Íslendingar  sem lesa þetta, hef ég ákveðið að skrifa nú eitthvað á mínu ástkæra ylhýra.  

Vil byrja á að þakka ykkur fyrir yndisleg komment, það er svo ánægjulegt. 

En það sem ofar stendur er að , þó ég sé mest fyrir ljósa hlutlausa liti, þar sem þeir trufla augað minnst. Verður ekki hjá litum komist. Eins og myndin af dósunum að ofan sýnir. En einhverra hluta vegna trufla litirnir mig minna  í raunveruleikanum en á mynd. Kannski er það bara af því að ég lít svo sjaldan upp á þessa hillu fyrir ofan eldhúsgluggan, eða að þeir öskra ekki eins á mann í rauninni.  

Kaffikvörnina átti langamma í Arnardal, mér þykir sérstaklega vænt um þá hluti sem ég á og hafa verið í eigu fjölskyldunnar. 

Hafið það sem allra best og takk fyrir að kíkja í heimsókn. 

kveðja Dagný